Άλλη μία εντυπωσιακή εικόνα μας παραχώρησε πριν μερικές μέρες το υπερ-τηλεσκόπιο τελευταία τεχνολογίας James Webb όταν φωτογράφισε ένα νεφέλωμα σε απόσταση εκατοντάδων ετών φωτός από τον πλανήτη μας, στο εσωτερικό του οποίου πραγματοποιούνται διεργασίες της γέννησης ενός αστεριού, οι οποίες ενδέχεται να οδηγήσουν και στη γέννηση ενός ηλιακού συστήματος, όπως συνέβη και με το δικό μας δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Η πανέμορφη εικόνα του κόκκινου, πορτοκαλί και μπλε νεφελώματος σε σχήμα κλεψύδρας περιλαμβάνει ακριβώς στο λαιμό της στο κέντρο -εκεί που βρίσκεται η εγκάρσια σκοτεινή λωρίδα- έναν πρωταστέρα, ο οποίος μαζεύει «συμπαντικό» υλικό από το μητρικό Νεφέλωμα, σύμφωνα με τη NASA.
Μάλιστα, ο πρωταστέρας αυτός, με το όνομα L15227, είναι ίσος σε μέγεθος με το ηλιακό μας σύστημα. Η λάμψη του αποκαλύπτεται στην άνω και την κάτω πλευρά του δίσκου που τον περιβάλλει, φωτίζοντας τα νέφη που έχουν το σχήμα κλεψύδρας. Αυτά σχηματίστηκαν από την ύλη που εξωθήθηκε από το νεογέννητο αστέρι κατά τη σύγκρουσή του με την ύλη που το περιβάλλει. Ο πρωταστέρας L1527 είναι περίπου 100.000 ετών και σε τόσο πρώιμη φάση της ύπαρξής του, ώστε ακόμα δεν μπορεί να παράγει ενέργεια, αναφέρει η σχετική ανακοίνωση της NASA και της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας (ESA). To L1527 εντοπίστηκε στο μοριακό νέφος του Ταύρου, 430 έτη φωτός από τη Γη. Πρόκειται για μια περιοχή που θυμίζει ένα αστρικό βρεφοκομείο, όπου βρίσκονται εκατοντάδες νεογέννητα άστρα.
O πρωταστέρας βρέφος θα συνεχίζει να αποκτά μάζα από το νεφέλωμα και σταδιακά θα αρχίσουν οι πυρηνικές αντιδράσεις. Τότε είναι η στιγμή που θα αρχίσει να λάμπει και θα λάβει τη μορφή αστεριού, λέει η NASA. Η διαδικασία αυτή αναμένεται να συνεχιστεί για περίπου 900.000 χρόνια ακόμη, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, που και πάλι αποτελεί χρόνος που ισοδθναμεί σε κλάσματα του δευτερολέπτου για τα συμπαντικα δεδομένα.
Το James Webb έχει ταξιδέψει μέχρι στιγμής 1,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη Γη.
Πρώτη ματιά σε δύο από τους μακρινότερους γαλαξίες
Ωστόσο, το James Webb δε σταμάτησε εκεί, αλλά ο φακός του εντόπισε και δύο από τους πιο μακρινούς -και πιθανά αρχαιότερους- γαλαξίες του γνωστού σε εμάς σύμπαντος. Οι γαλαξίε αυτοί είναι ιδιαίτερα φωτεινοί και ξεχωρίζουν στην εικόνα του Webb.
Ο καθηγητής Τομάσο Τρέου, του Πανεπιστημίου του Λος Αντζελες, επικεφαλής του προγράμματος GLASS – James Webb, που στοχεύει στην άμεση δημοσιοποίηση των στοιχείων του διαστημικού τηλεσκοπίου, τονίζει: «Διαπιστώσαμε την ύπαρξη γαλαξιών σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις απ’ ό,τι εκτιμούσαμε. Για κάποιο λόγο, το σύμπαν δημιούργησε γαλαξίες ταχύτερα και νωρίτερα απ’ ό,τι νομίζαμε. Ο ένας από τους δύο γαλαξίες γεννήθηκε περίπου 350 εκατομμύρια χρόνια μετά το Big Bang, γεγονός που τον καθιστά τον πιο απομακρυσμένο που γνωρίζουμε. Ο δεύτερος δημιουργήθηκε λίγο αργότερα, περίπου 400 εκατομμύρια χρόνια μετά τη γέννηση του κόσμου».
Οι αστρονόμοι σημειώνουν ότι οι δύο γαλαξίες εμφανίζονται υπερβολικά κόκκινοι επειδή βρίσκονται τόσο μακριά και κινούνται τόσο γρήγορα, ώστε τα μήκη κύματος του φωτός επιμηκύνονται εξαιτίας της διαστολής του σύμπαντος. Στο εσωτερικό τους η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική. «Στην πραγματικότητα είναι μικρές ακανόνιστες μπάλες αερίων και άστρων, με έντονο κυανό χρώμα. Πρόκειται για μια εξαιρετικά χαοτική εικόνα», επισημαίνει ο αστρονόμος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Γκαρθ Ιλινγκσγουέρθ.
Ο Νταν Κο, αστρονόμος στο Επιστημονικό Ινστιτούτο Διαστημικού Τηλεσκοπίου της Βαλτιμόρης, εξηγεί ότι οι επιστήμονες τώρα προσπαθούν να ανακαλύψουν αν πράγματι πρόκειται για άστρα, επισημαίνοντας ότι το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb άνοιξε νέους ορίζοντες που θα μας επιτρέψουν την καλύτερη κατανόηση του πώς άρχισαν όλα.
